18 oktober, dag 1: Gisteren de laatste zeilersborrel bij Big Mama, vandaag vertrek. De Tinopai en de Monuai vertrekken ook. Om 10 uur varen we weg. Twee uur cruisen tussen de riffen en eilandjes, dan de open zee weer op. Oef, dat valt niet mee. Door de harde wind van de laatste dagen staat er een swell van wel drie meter, naast de forse golven die door de wind van 20-25 knopen worden veroorzaakt. Maar we zijn lekker op weg en gaan als een speer bij halve wind.
19 oktober, dag 2: Na een prima nacht nu minder wind. De golven worden ook meteen lager en we zeilen lekker bij een mooi zonnetje. De vislijn gaat uit en na een paar uur hebben we beet: een springlevende mahimahi, die zich niet zomaar laat binnen halen. Na een flink gevecht is hij langszij, maar nog lang niet moe. Hij maakt nog een paar wanhoopssprongen als ik hem aan de gaf wil slaan en dan laat de haak los; weg vis! Maar niet getreurd, na een uur hebben we weer beet en deze mahimahi van 5 kilo landt keurig op het achterdek. Het eerste wat we doen is de twee andere boten oproepen en ze uitnodigen voor het eten morgen in Minerva Reef!
20 oktober, dag 3: Rond 5 uur ‘s nachts valt de wind weg en gaat de motor aan. Later is er toch net genoeg wind om te zeilen en omdat we geen haast hebben genieten we van het buiten zijn op de weidse oceaan bij een snelheid van slechts 2,5 knoop, vooral ten gevolge van de tegenstroom. Dan komt Minerva Reef in zicht. Het is een atol van 3 km doorsnee, waarvan de rand net van boven water komt. Binnenin is het water vlak, kristalhelder en felblauw door het witte zand op de bodem, 15 meter diep. Prachtig, zo’n stilte plek midden op de oceaan. We liggen heerlijk rustig voor anker achter het rif. Om half 6 komt de crew van Tinopai en Monuai aan boord en hebben we een gezellige avond met heerlijke vis, goede wijn en een zelfgebakken chocoladecake, meegebracht door de mannelijke crew van de Monuai, chapeau! Ze moesten de eieren ervoor wel halen bij de Tinopai, omdat hun doos eieren door een grote schuiver op de eerste dag door de lucht vloog en er geen ei meer heel was. De anderen vertrekken morgen al, op naar Nieuw Zeeland. Wij bekijken de gribfiles nog even nauwkeurig en besluiten een dag of 4 te blijven wachten in Minerva, omdat er wel heel licht weer wordt voorspeld.
21 oktober, dag 4: Heerlijk geslapen! Tja, en als we om 9 uur eerst de ene boot zien vertrekken en een half uur later de andere, hmmm, dan gaan we twijfelen. Of zullen wij ook maar gaan? Beter licht weer en wat moeten motoren, dan te veel wind. We kijken elkaar aan: gaan! Een half uur later ligt de bijboot opgevouwen op het dek en zijn we zeilklaar. Net na tienen varen we weg. En nu, terwijl de zon prachtig ondergaat na een stralende dag, zijn we blij met de beslissing. Heel de dag hebben we kunnen zeilen, weliswaar aan de wind, maar op een vlakke zee. We zijn alweer zo’n 45 mijl dichter bij het doel, nog 745 mijl te gaan. Nieuw Zeeland, here we come!